Eindelijk een zeeman

17 september was het dan eindelijk zo ver, 8 studenten die de evenaar zijn overgestoken. Wat er van te voren aan af heeft gespeeld staat in mijn vorige verslag.

Op de dag zelf kwam onze stagebegeleider met een gewoon rooster voor iedereen aan. ’s ochtends studie/werk/wachtfunctie etc. en dat bleek ook achteraf gewoon zo te zijn, rond een uurtje of 2 in de middag stonden er ineens een paar piraten van de equator voor de deur dat we mee moesten komen. Eerst onze werkschoenen aantrekken en geen andere spullen mochten er mee. Beneden bij de omkleedruimte werd iedereen met de benen aan elkaar vastgeketend, en werden we begeleid naar het voorschip. Hier werden we voor de komende twee dagen opgesloten, we kregen een fles water en kleurpotloden en papier. We moesten als opdracht een tekening maken, wie de mooiste tekening maakte zou strafvermindering krijgen. Het eerste wat we deden toen die piraten weg waren was om ons uit de kettingen te wurmen, duurde even en soms was er wat gereedschap voor nodig maar uiteindelijk lukte het ook iedereen. Daarna gauw even iets getekend en dan tussen alle kabels en trossen een comfortabel plekje gezocht om even een dutje te doen. Na een uur of twee kwamen de piraten ons weer ophalen om naar het dek te gaan. Wanneer we het voorschip uitliepen kregen we wat emmers water over ons heen van boven ons, verder niks.
Eenmaal op de luikhoofden (boven de ladingruimtes) kreeg ieder zijn eigen bril, waar je niks door kon zien. Een paar man ging dan bij iedereen iets om ons heen binden, al gauw kwamen we erachter dat we giga luiers kregen. Wanneer de luiers om waren werden we naar het schavot begeleid, nu begon het echte werk. Neptunus, (bevelhebber van de 7 zeeën, koning van de oceanen, meren, kanalen en andere plezierige natte plekken) was ook gearriveerd samen met zijn vrouw Amalia. Na een praatje begon de straf voor ons. Neptunus ging ons vragen stellen, wanneer het antwoord fout was kregen we een straf. Natuurlijk waren het de meest onmogelijke vragen dus per vraag was gerekend op een fout antwoord. De eerste straf was dat je (gedeeltelijk) werd kaalgeschoren, met de opdracht 1 dag voor aankomst in Rio pas de rest eraf te mogen halen. Andere straffen waren etensresten (vooral oude soepen) die over je heen werden gegooid, vaseline op je hoofd en in je onderbroek gesmeerd, eieren op je hoofd stukslaan, een vissenkop om je nek heen, zodat die precies tegen je mond aan hing et cetera. Heel erg smakelijk dus. Zo af en toe de kokhalsneigingen van andere personen moeten aanhoren, maar gelukkig konden die zich nog net aan in houden.
Na 45 minuten in het schavot gezeten te hebben werden we eindelijk vrijgelaten. Vooral spierpijn en kramp in de armen/schouders/rug. Na een minuutje rust kregen we een touw met daaraan een “shackle” aan onze luier gebonden, zelfde manier als spijkerpoepen zeg maar, alleen is dan het metalen voorwerp een kilo. De chief engineer kwam met een zelf gefabriceerde rugbybal. Het brug team tegen de machinekamerteam werd het. In ons team gauw tactieken doorgesproken. 3 mensen duwen het andere team opzij en 1 persoon zou de bal vooruit “slingeren”. De tactiek werkte wel aardig maar door frustratie in het andere team werd de bal ook met de voeten weggeschopt waardoor er weinig schot in het spel verder was. Eindstand 0 – 0. Na het spelletje rugby kregen we onze bril weer, moesten we op onze rug in een cirkel gaan liggen. In het midden was een grote bak spaghetti. Bij start moest je de spaghetti smeren op de persoon links van je. Dit staat allemaal op video, dit kan ik pas weer laten zien als ik thuis ben, of wanneer er bij een haven een goede internetverbinding is. Na alles gehad te hebben werden we onder de brandslang gezet en mochten we ons certificaat ophalen. Bij het certificaat kwam er een biertje bij. Wanneer iedereen ze certificaat had werd er geproost en omdat iedereen nogal dorstig was geworden gelijk grote slokken. Die kwamen er weer gauw uit, bleek dat er met injecties tabasco in ons bier was gedaan… daarna kregen we nog een normaal biertje maar die smaakte al niet meer..

Op het certificaat staat dat Neptunus vind dat je je fantastisch hebt gedragen en dat je een waardig zeeman bent. Wel met een nieuwe naam. Mijn nieuwe naam is Sardientje. Andere namen van studenten zijn: geep, spiering, bultrug walvis, guppie etc.

Het heeft wel een aantal wasbeurten geduurd voordat ik de vaseline eens uit mijn kruis heb weten te halen en al helemaal op je hoofd bleef dat spul maar zitten. Vannacht is de tondeuse over mijn haar gegaan, waardoor ik eindelijk van de laatste restjes af ben. Helemaal kaal dus nu.. voor het eerst eigenlijk. Kapsel vind ik nog wel erg meevallen maar voelt wel erg raar aan.

Morgen worden we om 14:30 bij de loods verwacht. Ik heb iets vernomen over een helikopter die dan foto’s van ons schip gaat maken, geen idee waarvoor. De buurman van Carlo (andere student aan boord) woont ook in Rio en die zou ons morgen en zaterdag wanneer we wat vrije uren hebben door de stad leiden, goed geregeld dus weer 

Zo, dat was het dan voor dit lange verslag, allemaal een prettig weekend alvast toegewenst!
Groetjes,
Sardientje.